4 czerwca 1926 roku w Opaleńcu powstała oddzielna parafia katolicka.
W maju 1873 r. wytyczono miejsce pod kościół. Jednak policja, w związku z trwającym w Prusach kulturkampfem, cofnęła wydane wcześniej pozwolenie na budowę. Ponowna zgodę udało się uzyskać jeszcze w lipcu tego samego roku. 5 sierpnia 1873 r. wmurowano kamień węgielny pod przyszłą świątynię. Do końca roku wzniesiono kościół i plebanię, z pomieszczeniami szkolnymi. Budowę zrealizowano i kościół wyposażono w sporej mierze dzięki pomocy różnych stowarzyszeń katolickich oraz osób prywatnych. W 1875 r. zainstalowano pochodzące z kościoła w Klewkach organy. Dzwony ufundowali wspólnie ks. Tolsdorf oraz Anna Adelstein.
Poświęcenie nowej świątyni (Opieki Świętego Józefa) odbyło się 25 listopada 1873 r. Uroczystości przewodniczył ks. Walenty Tolsdorf. W wydarzeniu uczestniczyli również miejscowi protestanci jaki i ludność polska z drugiej strony granicy.
Kościół w Wielbarku zbudowano dopiero 7 lat później, pomimo tego to Wielbark był siedzibą parafii. Spowodowało to powstanie powiedzenia: „ Opaleniec miał kościół bez księdza, a Wielbark księdza bez kościoła”. 4 czerwca 1926 r. w Opaleńcu powstała oddzielna parafia. Do 1936 r. odbywały się tu regularnie nabożeństwa w języku polskim.
Poświęcenie nowej świątyni (Opieki Świętego Józefa) odbyło się 25 listopada 1873 r. Uroczystości przewodniczył ks. Walenty Tolsdorf. W wydarzeniu uczestniczyli również miejscowi protestanci jaki i ludność polska z drugiej strony granicy.
Kościół w Wielbarku zbudowano dopiero 7 lat później, pomimo tego to Wielbark był siedzibą parafii. Spowodowało to powstanie powiedzenia: „ Opaleniec miał kościół bez księdza, a Wielbark księdza bez kościoła”. 4 czerwca 1926 r. w Opaleńcu powstała oddzielna parafia. Do 1936 r. odbywały się tu regularnie nabożeństwa w języku polskim.